در سال ۲۰۱۶ ، یک سوم از افرادی که در پرسشنامه تحقیقاتی ما شرکت کرده بودند ، واقف بودند که در حادثه ی سقوط یک دستگاه هواپیما در ایالت داکوتای شمالی ، (به محققان عنوان کرده بودند) دولت در حال پنهان ساختن چیزی در مورد این حادثه است.حادثه ای که توسط خود ما ترتیب داده شده بود و ابدا اتفاق نیفتاده بود ! اما برای کسب اطلاعات و سایه روشنی از حفره فکری درون مغز افراد مختلف ، ما را بر ان داشت که این مساله را عنوان کنیم تا ببینیم،مخاطبان در مورد این حادثه چه تصمیمی می گیرند ، آیا آنرا واقعیت فرض میکنند یا دروغ ؟
به لطف اینترنت و سایر تکنولوژی های آن ، خیلی راحت تر می شود با استفاده از همین حفره های فکری در ذهن افراد مختلف ، به ساخت سلاح و بهره برداری ( سواستفاده ) از آن اقدام کرد، خیلی سریع تر از قبل ، می توان مردم را گول زد . کاملا مشخص است که هوش مصنوعی در آینده می تواند بسیار راحتر از گذشته از این نقطه ضعف ذاتی و طبیعی بشر ، در مقیاس و سرعت وسیع و وصف ناپذیری ، سوءاستفاده کند .
مخالفان و دشمنانی نظیر روسیه ، می توانند به طور موثری با مهارت بسیار زیاد، این قبیل دستکاری های ذهنی را ،برای تغییر شکل دیدگاه مخاطبان و تغییر دنیای واقعی اطراف آنها، انجام دهد.اگر حتی برخی پیش بینی های ما صحیح و دقیق نیز باشند ، تمام عواملی نظیر مشارکت شهروندی و افکار عمومی که دولت به آن متکی است ،در معرض ریسک قرار خواهند گرفت.
یکی از ویژگی های انسان ها که نقطه ضعف وی نیز می باشد ، این است که چگونه یک تصور کاملا غلط تجاری یا سیاسی را دوباره از نو تعریف کند.این نقطه ضعف توسط شخصی به نام توماس تیورم شناسایی شد ، وی این گونه این نقطه ضعف را توصیف می کند که : اگر انسان ها موقعیت های مختلف را به مانند واقعیت در ذهن خود تعریف کنند ، به این مساله دست پیدا خواهند کرد که عواقب و پیامد های ان شرایط نیز واقعی هستند. بگذارید طور دیگر این مساله را بررسی کنیم ، انسان ها تنها به ویژگی های موضوعی از موقعیت های زندگی خود پاسخ لازم را نمی دهند بلکه در مورد تفسیر خود از آن واقعه نیز به طور واقعی پایبند هستند ، حتی اگر این باورها به طور فاحشی غلط باشند . نقطه ضعف و کاستی دیگری که می توانیم از آن یاد کنیم این است که بشر اشتیاق وافری در باور کردن مواردی که واقعی نیستند دارد.بشر میل و رغبت بسیاری برای تحت تاثیر قرار دادن احساسات خود در تصمیم گیری دارد.به عنوان مثال ما توانستیم به صورت کاملا منطقی ، حادثه ی سقوط هواپیما در داکوتای شمالی را در ذهن مخاطبان جا بیاندازیم، حتی با اینکه واقعیت نداشت!
